3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1096
Okunma
Güzel duruyordu üzerinde mazi…
Yakışıyordu sana uzak olan her şey…
Yüzünde,pembe yanaklı bir çocuk gülümsemesi,
Elinde sapından ayrılık damlayan,
Yeni koparılmış bir papatya…
Ne güzel olurdun Temmuz’da sen…
Fındıklar dişine oturunca ne güzel olurdun…
Ne güzel kokardı ellerin,
Sanki kolların…
Nazlı bir kuğudan çalıntıydı…
Ben seni,
Tam da orda,
O bahçede,
O zaman,
O masalsı güzelliğinle,
O tüm doğayı cemalinde barındırmanla,
Sevdim…
Sevdim…
Sevdim…
Ne güzel duruyordu üzerinde mazi…
Cevap Yaz