Şair, derin bir duygusal ihtiyaç içinde olduğunu dile getiriyor. Dizelerinde, hayata tutunmakta zorlandığı, öfkesinin düşüncelerini esir aldığı ve kendini güvende hissettiği birine (muhtemelen sevgiliye) sığınma ihtiyacı açıkça görülüyor.
"Ellerini ver bana" tekrarı, bir yardım çağrısı, bir destek arayışı olarak öne çıkıyor. Şair, bu eller aracılığıyla sevincin gözlerine dokunmasını, yalnızlığının ve belirsizliğinin dindirilmesini istiyor.
Şiirin son bölümünde ise, şairin "ömür" olarak tanımladığı şeyin, sevdiği kişinin gözleri olduğu vurgulanıyor. Bu, şairin hayata anlam katan, yaşanası kılan en değerli şeyin sevdiği insan olduğunu gösteriyor. Sensiz geçen zamanın ve geleceğin anlamsız ve boş olduğunu ifade ediyor.
Kısacası şair, zor bir dönemden geçerken, sevdiği birinden duygusal destek, güven ve anlam arayışını içten bir şekilde anlatıyor.

Duygularınıza saglık olsun Saygılarımla