2
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
579
Okunma
Cemreler düşerken her mevsim...
Bu gece bir başkaydı
ve baş kaldırmıştı bir kere yeryüzü
Düşen taştı kaskatı yürekler üstüne,
düşen beton yığınları...
Ne soğuğu kalmıştı havanın,
Ne de aydınlık bir yüzü.
Kapkara bir sabaha uyanmıştı çığlıklar,
sahipsizdi,
dipdiriyken karanlık bir kuyudaydı artık soluklar,
Korku, hiç bu kadar korkunç olmamıştı.
Gözyaşı, çaresizlik
hiç bu kadar sahipsiz kalmamıştı..
ölümü karanlıkla,
ölümü sessizlikle,
ölümü çaresizlikle gömdük bu gece.
5.0
100% (10)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz