Aklıma düştükçe, ela gözlerin,
Kuş gibi çırpınıp, uçtu bu gönül.
Mest ederken beni, güzel sözlerin,
Başıma çok dertler, açtı bu gönül.

Kâh yüksekte uçan, kâh yere inen,
Yananlarla yanıp, sönenle sönen,
Çırpına çırpına, deliye dönen,
Aşkın güllerini, saçtı bu gönül.

Her gün sevdalarda, buldu yarini,
Kimse söndüremez, kalbin harını,
Belli değil şimdi, aşkın yarını,
Artık kendisinden, geçti bu gönül.

Sevgiyle yaratmış, Yaradan can’ı,
Sevenlerin aşkla, coştuğu han’ı,
Cehalet peşinde, geçen zamanı,
Yudum yudum her an, içti bu gönül.

Artık güzellere, yapılmaz hile,
İnanan şükreder, düştüğü hale,
Aşkınla kül olup, savrulsam bile,
Sahte sevgilerden, kaçtı bu gönül.

Benim derdim budur, işte sultanım,
Dertlerle kederle, doldu dört yanım,
Her gün çekilirken, damardan kanım,
Şimdi yavaş yavaş, göçtü bu gönül.

...andelip...

Dost Kalemlerden
Aldırmam isterse, kıyamet kopsun
Özlemler gelip de, alnımdan öpsün
Bağlandı delice, daha ne yapsın
Canan diye seni, seçti bu gönül..............Aşık Lüzumsuz.

Bil ki dert çekmeyen çâre bulamaz,
Âşık çaresini elde aramaz,
Rab’bim Rahîm’dir çâresiz komaz
Yalnız Seni sevdi, seçti bu gönül..........Aksakal..