İlhamın ertesi kapışana rüzgâr ve gönül
İdame ettiğimin güncesi nasıl ki yalnızlıkla iştigal
Bin dereden su getirir acımasız mizaçlar
Hakkın Kapısına yürüdüğüm
Hakkaniyet beklediğim cihanda sürgü edildiğim
Nice coğrafya
Kibirsiz ve kin gütmede
Yaşamanın yolunda
Yadsıyamadığım kadar da canım yanarken
Ergin bir acı
Erişkin bir hüzün
Elham yüklü güftelerde mi saklıdır sadece ölüm?

İçtimada gün
İhya edilesi gönlün
Kâh hutbesi kâh kubbesi
Dokunmakla hemhal
Sonsuzluğun rencide edemediği tek gerçek
Aşkın İlahi Işığına iken
Duyulan hasret.

Bazen nemli
Bazen geçkin
Bir renkten diğerine buladığım kadar kaderi
Kederin yorgun güftesi
Şiir mizaçlı bir yürek
Aşk dolu bir hicret
Köpüren denizin öfkesi
Sonlansın artık bu acı
Yeter ki

İkbali sevdanın
İsyanı şeytanın
İndinde sözcüklerin
Kalburüstü bir sitemle ördüğüm
Şiiri çocuk kalbimdeki yeri
Nazenin ve coşkulu
Bilinmeze duyulan merak kadar
Vakur yetileri yüreğin
Endamlı aşkın derdest edildiği
Gün ve gecenin ziyneti
Olsa olsa sevdaya mahkûm edildiği
Şairden dökülen her parça her yaş
Şiarı aşkla eşleşen bir günce iken tek yoldaş
Gümbürtülü yüreğin
Gücüne gittiği kadar bunca telaş
İhtimamla sevebilmenin güftesi

Bir şiirden sızan
Yetmedi…
Şairdir kazan kaldıran.
Misal ki:
Ölümsüzlüğü s/avunan kalemi
Nidaları sökün ettiği
Günden geceye seken
Gecenin ertesi
Şafakta tuttuğu nöbeti
İkram eden asıl ki Tanrı
İdame ettiği kadar sevginin alın teri
Mahmuzladığı hüzne delalet
Mümin kalbinde nasıl ki saklı asalet
Tembihli babadan şair
Temsil ettiği bir zümre mi yoksa yaşadığı kadar
Yazdığı her şiir
Sevdayla örtüşen
Bazense yerle göğün kapıştığı
O ufukta saklı tutulan nutku
Varsın kalsın içinde binlerce ukde

Aşkın sarmalında
Yandığı kadar yaktığı o devasa ateş
Hicvinde bilinmezin
Kalemin sirayet ettiği o kaygan zemin
Yaşında büyüttüğü
Yasında yalnızlığı güttüğü
Bazense gümbürtüye
Giden sözcüklerin ve hayatın iz düşümü
Şiirde nakşeden bitimsiz hüzün
Üstü örtülü bir gülücük ise tek dileği
Dilemması sevginin şiirden şiire koştuğu
O bitimsiz yolu bahşedendir yüce Rabbi…