musa hocam kaleminiz hiç susmasın deryalar gibi çağlasın muhteşemd

Değerli hocam merhaba

Asi Sevdam Üzerine – Musa Aslansofuoğlu’nun Şiiriyle İç İçe Bir Poetik Okuma

Musa Aslansofuoğlu’nun “Asi Sevdam” şiiri, gönlün yanarken dile nasıl yakarış döküldüğünü gösteren, aşkı hem sahiplenen hem de sınayan bir şiirdir. Bu şiir, sadece bir sevdanın değil, aynı zamanda bir ahlâkın, bir edebin, bir haykırışın kalemle kıyıya vurmuş hâlidir.

> Nefesi sıcacık duygusu candan,
Bu gönülde inci yâr asi sevdam.
Kalbi sadık daim, asalet kandan,
İçimde depreşen kor asi sevdam.



Daha ilk dörtlükte şiirin ana karakteri olan “asi sevda” bir varlık gibi resmedilir. Şairin gönlünde yer etmiş bu sevda, sıcak, candan ve derinlikli bir hissiyat taşır. Burada aşk, sadece bir duygu değil; bir sadakat, bir asalettir. Asi sevdanın "kor" gibi içte depreşmesi, şiirin duygusal yoğunluğunu daha baştan bize hissettirir.

> Çekmişse çileli gamlı hayatı,
Sevgi diyarına götürmez atı,
Varsın olmasın be yatı ve katı,
İstemem makamı der asi sevdam.



Bu kıtada, şairin gönlüne düşen sevdanın bir imtihan olduğu vurgulanır. Şiir, dünyalık beklentileri değil, sevdada sadakati merkeze alır. Şair, aşkı bir tür dünyevî statü değil, bir iç duruş, bir direnç biçimi olarak görür. “Yatı ve katı” istemeyen bu sevda, belki de modern dünyanın maddeci aşk anlayışına karşı bir meydan okumadır.

> Pınarın çağlasın gönlün var olsun,
Hem gündüz hem gecen huzurla dolsun,
Kim üzerse seni Allah’tan bulsun,
Vebalde suali zor asi sevdam.



Burada sevdanın öznesi bir sevgilidir ama o sevgiliye yöneltilen dua ve beddua, bu aşkın ilahi bir boyut taşıdığını da gösterir. Bu, kadim halk şiirinde çokça rastladığımız “gönül duası”nın çağdaş bir örneğidir. Şair, asi sevdayı sadece bir iç yakış değil, bir hak ediş olarak sunar.

> Elbet o gülüşün yarama merhem,
Anarsan maziyi, ağlarsın her dem,
Eden görecektir gözyaşı matem,
Cümle çekticeği sır asi sevdam.



Geçmişin hatırlanışı, gülüşün merheme dönüşmesi… Bu dizelerle şair, aşkta acının da bir erdem olduğunu vurgular. Şairin poetikasında sevmek, unutmakla değil; hatırlamakla, sabretmekle, içe dönmekle mümkündür. Bu nedenle şiirin “asi”liği, bir dik başlılıktan ziyade, haklı bir mahzunluğun direnişidir.

> Dökülsün hüzünler tatlı dilinden,
Bir bergüzar versen zülfün telinden,
Ahvalini alsam seher yelinden,
Ak beyaz gerdanı kar asi sevdam.



Bu kıtada klasik güzellik tasvirleri halk şiirinden izler taşır. Ancak bu güzellik bir yüzey değil, bir ahenk, bir iç duyum olarak aktarılır. Sevdanın güzelliği, hem dokunulmaz hem de ulaşılmazdır. Bu noktada şairin şiir anlayışı, geleneği inkâr etmeyen ama onu yeniden yorumlayan bir çizgiye sahiptir.

> Uzat Aslansofu sevgiyle eli,
Endamı işveli kınalı eli,
Hoş eder gönlümü efsunlu dili,
Sabırla vuslata er asi sevdam.



Ve nihayet, sabırla vuslata eren bir sevda… Şiir, bu dörtlükte son bulurken bir sonuca değil, bir dua hâline ulaşır. Asi sevdam sabırla tamamlanır, vuslatla mühürlenir. Şairin poetikası da işte tam burada özetlenir: Aşk, bir mücadele değil, bir teslimiyet değil; bir sabır imtihanıdır.


---

Sonuç olarak, Musa Aslansofuoğlu’nun şiir anlayışı; duygudan beslenen, halk edebiyatının iç musikîsini taşıyan ama bireysel bir duruşla yoğrulmuş bir poetik çizgiye sahiptir. Şiirlerinde “asi”lik, hakikatin yanında durmaktan başka bir şey değildir. Onun şiiri, aşkı yüceltirken, sevdada direnenin, çileye sabredenin dili olur. “Asi Sevdam” tam da bu duruşun nişanesidir.

Saygılarımla Delibal,

Kaleminize yüreğinize sağlık değerli üstadım. 👌👍🙏

Hasret duygularıyla örülmüş bir şiir bu!
"Asi Sevdam" hem bir isyanı hem de derin bir bağlılığı anlatıyor gibi… Hem yanıyor hem yakıyor, ama gururdan da ödün vermiyor sanki.
tabrik ediyorum..

Kalemine yüreğine sağlık Üstadım.
Saygılarımla.

Çok güzel bir şiir olmuş.
Bu güzel şiirin için kutlar,
Selamlarımı sunarım.

Selam olsun hocam yine harika bir anlatım tebrik ediyorum kaleminiz kavî olsun

Beğeniyle okudum yüreğinize sağlık abim .Dua ile