Söyleyim sevdanın, eksiklerini.
Yiğit olan öldü, nam bize kaldı.
Eliyle açtığı, kesiklerini,
Yar olan götürdü, cam bize kaldı.

Dört zarda buldum, çarı şeşimi,
Çor diye sunmuştum, dosta köşemi,
Bayramdan bayrama, gelen neşemi,
Felek aldı gitti, gam bize kaldı.

Tam kırk beş senedir, kaldım minnette,
Bir gram haram yok, emdiğim sütte,
Gülü talan olmuş, asıl cennette,
Elmayı yediler, çam bize kaldı.

Sanma fukarada, minnet turpa mı,
Tarık ta bulduğu, yolu sarpamı,
Kayalarda biten, yeşil arpamı,
Sel aldı götürdü, kum bize kaldı.

Müslüman hakkına, çıkmadı seda,
Herkese bir gönül, verdi de hüda,
Çok bilen dönmedi, gavur oldu da,
Ebu Cehil öldü, Rum bize kaldı.

Ahmaklar bir oldu, yanda birleşti,
Yerde perdah yapan, kaçak güreşti,
Süfyanlar camide, ilim üleşti,
Takvada cehalet, tam bize kaldı,

Akıl verir oldu, ölü diriye,
Tam yolun sonundan, döndük geriye,
Aslan kediye yem, kedi jeriye,
Farenin yediği, Tom bize kaldı.

Ayağa dikildi, yola sinenler,
Namağlup sayıldı, bizi yenenler,
Sırtımıza yalın, çıplak bineneler,
Palanı kestiler, gem bize kaldı.

Yoktu savaşacak, ok ve yayımız,
Oysaki ne kadar, çoktu sayımız,
Yedi hisse olan, kurban payımız,
Hem onlara kaldı, hem bize kaldı.

Benim vatanımda, sanattır riya,
Ayakta görürsün, beyaz bir rüya,
Devlet vergisinden, muaftık güya,
İstikrar tükendi, zam bize kaldı.

Şöyle der filozof, ünlü Co Baydın,
Merhaba dostlarım, size günaydın,
Haydi arkadaşlar, gözümüz aydın,
Kafes kapatıldı, yem bize kaldı.

Anasını emen, sütten ayrıldı,
Köpek isyan etti, bitten ayrıldı,
Sadakat son anda, itten ayrıldı,
Şükür Kahıroğlan, ram bize kaldı.