0
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
398
Okunma
Aşk nedir diye sordun bana
Şöyle bir baktım, aşık gözüyle sana
Hep ben dersen, aşk kaçar senden
Arasan da, bulamazsın bir daha
Hep sen der, kendini yok sayarsan
Divane olur, kara sevdaya düşersin
Ateş böceği olur, yanıp küle dönersin
Yok mu bunun bir dengesi dersen
Var elbette aşkın da bir terazisi
Eğer, sen, dengede tutmayı başarabilirsen.
Âşıktım, mâşuk kim bilmeden
Yarda aradım, balada umdum
Anne, baba, kardeşde sandım
Bir de dönüp gönlüme baktım
Aşk oradaydı, oraya sığınmıştı
Bulmuştum onu, mutluluğum tarifsizdi
Bu aşkın;
Ne terazisi, ne dengesi
Ne ateşi, ne külü
Ne de seni, beni
Sadece, bilinmekliğe ihtiyacı vardı.
Cahit Fıkırkoca,
13.04.2025, Ankara
