0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
73
Okunma
çocuk susar bazen,
ama sessizliği bile konuşur
bir kırık oyuncağın başında
bir dost gibi bekler, onarır kalbince
bir merakla sorar:
"ölüm ne demek?"
biz sustuğumuzda o anlar
cevaplar her zaman kelimelerde değil
rüzgârla yarışa girer
düşse de ağlamaz bazen
çünkü düşmek,
yeniden başlamak için güzel bir bahanedir
yüzü toprak, elleri boya
bir çiçeği incitmeden sever
ve o çiçek,
ancak bir çocuğun bakışıyla
bu kadar güzel açabilir
çocuk,
bir şiirin eksik kalmış mısrası gibidir
tamamlandıkça anlamı büyür
büyüdükçe de eksilir biraz çocukluk..
