Surların gölgesinde doğmuş nice yiğitler,
Yüreğinde Dicle’nin coşkusu gizlenir derinler.
Kara gözlerinde mertlik, sözünde daim sadakat,
Diyarbekir insanı, asildir her vakit, ezelden beri.

Dağ gibi dururlar, haksızlığa eğmezler baş,
Mazlumun yanında, zalime karşı durur yoldaş.
Dostluğa verdikleri değer, paha biçilmez kıymetlidir,
Onların yanında, asla ihanet görülmez, bilinmelidir.

Sözleri senetten sağlam, verilen el tutulur sarsılmazlar,
Namusları her şeyden önce gelir, asla leke sürülmezler,
Misafirperverlikleri dillere destandır, herkes bilirler
Kapıları herkese açık, gönülleri sevgiyle doludur,

Gözlerinde memleket sevgisi, ruhunda yüce cesaret,
Her biri birer kahraman, her biri birer neferdir elbet.
Diyarbekir’in sokaklarında, yiğitlik yankılanır dağlarda,
Onların varlığı, şehre büyük bir gurur katar, anlarda.

Gözleri karadır, yürekleri pak ve temizdirler,
Dostlarına can feda, düşmana aman vermezler
Diyarbekir’in yiğitleri, destanlar yazarlar yürekli,
Onların adları, tarihe altın harflerle kazınır ebedi.

Kavgada aslan kesilir, barışta güvercin olurlar, sessiz,
Her zaman adaletten yana, haktan yana dururlar, kesintisiz.
Diyarbekir’in yiğitleri, örnek insanlardır her an,
Onların izinden yürüyenler, asla yanılmazlar inan,

Diyarbakır’ın havasında mertlik, suyunda yiğitlik var,
Bu topraklardan yetişenler, her zaman dik ve asil olurlar,
Diyarbekir insanı, onurlu ve gururlu bir millettir, canlar,
Onların varlığı, şehre bir umut verir elbet, her zaman.

Ey Diyarbekir’in yiğitleri, sizler gururumuzsunuz,
Sizinle gurur duyar, sizinle övünürüz sonsuz.
Sonsuza dek yaşasın, Diyarbekir’in yiğitleri,
Onların adları, asla unutulmaz bu kadim şehirde,