Ankara sokaklarında kükreyen yiğit bir sestin
Amerikan uşaklarına karşı direnen
Özgürlük marşları ile caddeleri inleten
Mangal yürekli, korkusuz Mustafa Kemal’din

Öz yurdunda namerde, nankörlere bayrak açan
Anasının biricik kuzusu, lokması haramsız
En güçlü silahı kalem, kalkanı kitap
İleri atılan Dursun Önkuzu yiğidimizdin sen!

Anan simit satarken Ankara sokaklarında
Kuruş kuruş biriktirdiği parayla
"Oğlum vatan için okusun " diye kitaplar alırdı
Her sabah dualarla seni okula uğurlardı
Ardından su döker için için ağlardı...

Akşam ezanı okunurken nemli gözler beklerken onu
Saatler geçse de "geldim anacığım"
O narin, yumuşak sesini duyamadı Önkuzu’nun
Bağrından ateşler fışkırdı, hançer saplandı
Malum olmuştu ana yüreğe sanki
Kızıl moskof uşakları işkenceyle katletmişlerdi
Ciğerine hava basarak patlatmışlar
O da yetmemiş, okulun penceresinden atmışlardı...

Yerde cansız yatan yiğidimin ceketin cebinden
Sadece otuş beş kuruş çıkmıştı
Yemek bile yememiş yoksulluk içindeki yiğidim
Devrimci denen Amerikan, Sovyet itleri
Acımasızca katletmişlerdi vatanın kalbi Ankara’da
Şehadet şerbetini içen ülkücü yiğidim
Ruhun şad, mekanın cennet olsun Dursun Önkuzu’m!..

Zafer Direniş
...