Acı bir şekilde farkına vardın mı yalnızlığın
Kalabalık içinde sessizce dolaştığını…
Düşündüğün şeyi bilmeden, uzaklara takıldımı gözlerin
Bir başka eli tutarken ellerin, için titredimi
Tuttuğun el sana huzur verdi mi
Sağanakların ardından köreldi mi duyguların
Yaşamla ölüm,açlıkla tokluk molasında
Anılar geceni kuşattığında
Sıcacık bir gülüşe hasret kaldın mı
Gem vuramadığın duygularının arsızlığında
Ruhun sıkılıp yüreğin daraldığında
Boşverip gerçeklere umuda sarıldığında
Kapatıp gözlerini
Bir öpücüğe bıraktın mı dudaklarını

Yaşamak dediğimiz şey buysa
Yağmurlara tutun öyleyse
Sabahın kırağısı güneşe taşır seni öyle
Gökteki yıldızlar, geceleyin esen meltem
İçten bir şarkı tutturupda söylesen
Kıvransan uyuyamasan bir hayal görsen
Pembeler içinde uyurken
Sabahın, ayazın da seni görsem
Elimden bırakmasan, bir düş kursam
Özlem desem özlemim desem
Seni beklediğim her zamana
Dikenli de olsa bir tomurcuk gül eksem
Açınca çiçeklerini başından döksem
Minikte olsa,hoş bir gülücük versen
Veda ederken sen aydınlığa giderken
Ben karanlığa gitmeye de razıyım desem

Veda bir türkü olmuş dilinden düşmeyen
Zemheri ayazını yersin,bir kenara yaz
Senin için nasıl savaştığımı görürsün belki
Aklımdan neler geçtiğini hissedip
Hasret dağlarının üstüme nazıl yıkıldığını
Hafif bir rüzgarın beni nasıl savuracağını
Gözlerine görüp feryadımı duyarsın belki
Türküler sensiz anlamını yitirmiş
Çığiığım tükenmiş,virane köşelerde
Yüreğimi parçalasanda şikayet etmem
Delil yetrsizliğinden beraat edersin
Unutma,o gittiğin yerde
Acıların en büyüğünü yaşayacaksın
Boşuna aldatma kendini, sevilmeyeceksin
Elindeki içki kadehi düşmedikçe
Dudağındaki sigara, mırıldandığın şarkı
Söylediğin şiir, gördüğün rüya
Ciğerlerine doldurduğun havada bile
Affetmeyecek seni biliyorsun değil mi
YEŞİLIRMAK