Ne taht isterim, ne de şöhret tacı,
Yüreğimde yangın, gözlerimde acı.
Korkmam kimseden, ne silahtan, ne kılıçtan,
Bir canım var, o da Allah’tan.

Eyvah anam yok, yetim kaldım bu dünyada,
Sığınacak bir liman aradım, her bir yanda.
Dost dediklerim sırtımdan vurdu beni,
Yalnız kaldım, bu acımasız şehirde.

Ama yıkılmadım, dimdik durdum hayata,
Korkmadım hiç, ne ölümden, ne de yalandan.
Bir canım var, o da Allah’ın emaneti,
Kimse alamaz benden, bu kutsal emaneti.

Ne zenginlik, ne de güç korkutur beni,
Yüreğimde iman, dilimde tekbir sesi.
Allah’tan başka kimse eğdiremez başımı,
Korkmam hiç kimseden, bu benim duruşum.

Zalimler titreyecek, adımı duyduklarında,
Haklı olanlar, yanımda durduklarında.
Korkusuz bir yürek, bir de Allah’a inanç,
Beni durduramaz, hiçbir zalim güç.

Bu aşk, bu sevda, bu isyan benim,
Allah’a olan aşkım, vatanıma olan sevdam.
İsyanım ise, zalimlere, haksızlığa,
Korkmam hiç kimseden, bu benim haykırışım.

Bir canım var, o da Allah’ın,
Ona emanet, bu fani bedenim.
Korkmam hiç kimseden, bu benim sözüm,
Allah’tan başka, kimse eğdiremez özümü.