Masallar dinlerken,
İnce kulaklarına musallattı gürültüler
Dünyaya halife de değildin Mesihte
Yine de her yalnızlık rıhtımında
Yanaşırdı sahiline bu dert
Bu dertle tükettiğin çocukluğuna
Yetişemedi gençliğin
Kırkında Hira da
O’na dosttun aynı efkardan
Birinize yetişirken kanatlılar
Diğerinizin değeri çıkmadı hamlıktan
Elde avuçta sadece
Yalnızlıktan arta kalan her şey
Merhem değildi yarana
Biliyordun
Böylece sürekli kaçan bir şey varmış gibi kovaladıkların
Dolandılar kalbine inen ana artere
Zihninle kalbinin kavgasında
Bir bulmacanın asıl parçasını bulmak isterken
Kaybetmiştin elindeki son dalı
Derken acılar ve kayıplar şehrine
Kağıttan gemini
Savurdu fırtınalar
Şiir de kaçtı senden
Kalbinde…

Zihninin tacizinde tükettin yılları
Başlamak lazımdı
Kurtarmak
Dünyaya bir Mesih elbette
Veren el olmak isterken
Avuçlarını açmış yalvarıyordun
kaybettiklerin için
Mesih de değildin Yusuf da
Herkes gibi
Olmak istediğin herkes ve her şeyden uzakta...
Seni son gördüklerinde
Boynu giyotin altında bir zavallıydın
Mırıldanıyordun hala
Başlamak başlamak lazım dediğini
Seni en yakınlarından başka
Duyan da olmadı soranda
Şahidinse yalnızca
Seni buraya kadar getiren yıllardı
En acıklısıydı öykün senin
Sonu hüsran kusan…
06.06.2024