Üç öğün biftek tüttü burnumda,
Açlık; kurşun gibi omuzuma girdi.
Şiir; ekmek oldu yedim, su oldu içtim,

Sesimi Beyoğlu’nda duyurdum...
Açlık diye bir şey olmasaydı;
Kim bilir ne kadar rahat uyurdum.

Ben bu şehirde doğacak,
Ben bu şehirde yaşayacak,
Ben bu şehirde sürünecek adam değildim.
Biliyordum bu şehir bana dardı,
Biliyordum bu şehirde bir yığın,
İnsan şeklinde hayvan vardı...

İşte bu yüzden şair olmuştum ben
Bir yıldız gibiydi ellerimde mutluluk,
Bir yıldız gibi ellerimden kayan.
Arabalar daha önce vardı Beyoğlu’na
Ben daha sonra yayan...

Üç öğün biftek tüttü burnumda,
Açlık kurşun gibi omuzuma girdi.
Yediğim bir parça ekmek,
İçtiğim bir bardak suydu.
İnsanlar; yalnızlığımın düşmanı,
Çaresizliğimin en büyük korkusuydu.

Hüseyin Avni DEDE

(Münzevi Şair)

Görsel: Hüseyin Avni Dede

İstanbul’a her yolum düştüğünde uğrarım o çınar altına , bir kaç kitabını alır , sohbet eder , dönüşeceğim adama bakarım özlemle...

Hüseyin Avni Dede (1954, Süleymaniye, Fatih, İstanbul), Türk şair ve seyyar satıcı.

Otuz beş yılı aşkın bir süredir Sahaflar Çarşısı giriş kısmında bulunan büyük çınar ağacının altını mesken tutarak şiir kitaplarını, kasetler, pullar, fotoğraflar, eski para ve küçük antikalar satmasıyla tanınır.

Uzun, sararmış saç ve sakallarıyla Beyazıt’ın simgelerinden biridir.

Hüseyin Avni Dede şair Durmuş Dede’nin oğludur. Beyazıt İlkokulu sonrasında Şehremini Lisesi’nden mezun oldu. İlk şiirini 14 yaşındayken yazdı. 70’li yıllardan beri Kadıköy Gözcü Baba’da yaşamaktadır.