Bir varmış bir yokmuşla başlar tüm hikayeler…

Sen de bir vardın,ama pir vardın.
Şimdi artık yoksun…

Kimi zaman bir baba dostuydun bana, bir amca.
Kimi zaman bir dost, bir yoldaş,
Bir arkadaş, bir sırdaş.

En kıymetli büyüklerimdendin.
Ömür denen şu zor labirentin,
Türlü yollarından geçmiştin.
Nasihatlar verirdin.

Bir gün bile bir yabancı gözüyle görmedim.
Çalışırken ellerinin maharetini izlerdim.
Namaz sonrası uzardı seccade mesailerin.
Düşüncelerine ortak olur beyninde gezerdim.

Hani insan sevdiğine takılmayı sever ya.
Bunun için ben de çok takılırdım sana.
Yine mi tombalak; yine mi derdin bana.
Gülerdin için için sonra…

Çok severdin hani sen de beni.
Seninle geçen an benim için de zevkti.
Sadece büyüklük değil ki,
Bana yaptığın düpedüz öğretmenlikti.

Bahse girmiştik Bahittin amca.
Ben derdim ki sevdiğim kızı alacağım!
Sen inanmazdın…
Gençsin daha, sevdadan sevdaya konarsın derdin.
Bahittin amca; bahsi sen kaybettin.
Zaten sen de kaybetmek isterdin...

Unutamam!
Üzüm ekmek,portakal ekmek,söğüştü ana menün.
Ah be tombalak, bu şeker denilen illetin gözü kör olsun der,
Bacaklarından şikayet ederdin.
Yemek sonrası bir fincan çayını içerken,
Memleketi satanlara çatardın uzun uzun…

Başında şapkan,gözünde yıllanmış gözlüklerine,
Kdv iadesi doldururken, düşünürken bir şeyler,
Kahverengi takımın üzerinde, otobüs beklerken,
Belki sıradan bir vatandaş gibi görünürdün.
Ama asla sıradan değildin.
İçinde ki cevheri ben bilirim Bahittin amca.

Yıllar yılı çok şey öğrendim senden.
Bilirim gelmeyecek giden yeniden.

Çok hasta olduğunu duyduk, koştuk hastaneye,
Göstermediler seni ama veda ediyordun faniye.
Ağzından eksik olmamış Tanerin, Tuncerin,
Fazla uzun sürmedi ya, geldi acı haberin.

Son yolculuğuna yollamak seni, hiçte kolay olmadı.
Gün gelecek diyeceğiz işte: yerin hâlâ dolmadı.

Üstüne toprağını çekipte,
Gözlerimizi anılara dikipte,
Faniden ezele gıpta edipte,
Gittin…

Mekanın cennet olsun.
Kabrin nurla dolsun.


_____________________________________________YağMuRun İzİ______