KÖRDÜĞÜM

Gece yağan karın nakışlarında,
Abasız titreyip duranı gördüm.
Hayatın amansız yokuşlarında,
Kendince hayaller kuranı gördüm!

Soğuktan düşerek can veren kuşu,
Sokakta kıvrılıp yatan berduşu,
Dertlere gark olup, içen serhoşu,
Zamansız savuran boranı gördüm!

Aşığı esriten kavak yelini,
Vuslatı bekleyen nazlı gelini,
Bir hoyrat açınca duvak telini,
Gerdeğin dârında solanı gördüm!

Tamamen kuruyan nice gölleri,
Üstüne yerleşen arsız dölleri,
Bir yangın yerine, dönen illeri,
Dumanda nefessiz kalanı gördüm!

Boğazı kesilen dereyi, çayı,
Büyürken kaybolan binlerce tayı,
İnsandan utanan yıldızı, ayı,
Bir türlü bitmeyen talanı gördüm!

Kinini üfleyip dolap döndüren,
Nefsine yan çıkıp, ocak söndüren,
Kibriyle güneşi gökten indiren,
Ustaca söylenen yalanı gördüm!

Acaba kim gördü şu gördüğümü?
Ne vakit, kim çözer bu kördüğümü?
Bilemem başıma ne ördüğümü,
Kederden saçını yolanı gördüm!

Aşikar eylemez tilki fendini,
Allah’tan korkmayan yıkar bendini,
Bir gece yatıp da sabah kendini,
Tabutun içinde bulanı gördüm!

YAŞAR ÖZKAN
09.03.2025
Safranbolu