Aşk bir kayboluş
Aşk bir imkansızlığa vurulma
Aşk her şeye rağmen devam edebilen tek duygu.
Gözler kelimeler dokunuşlar her biri bir eksiklik ve aşkın içinde harmalanıyor bunu başka bir duygu ile tasvir etmek mümkün değil. Adına aşk diyorlar yenir mi içilir mi bilinmez ama şair ediyor bizi bu kesin. Kimi yaşadığını kimi yaşamak istediğini kimi hayallerini .
Aşkı denilen duygunun bazen varlığını bazen yokluğunu sınamıyor muyuz.
Çalan bir şarkıda rüzgarın getirdiği bir kokuda var olmaya devam etmiyor mu bu aşk...
Aslında salgın bir hastalık gibi ama ilacı aşısı çaresi olmayan. Belki de aşkta bizi en çok çeken imkansızlığı kabul ederek teslimiyetin hazzını yaşamak.
"Kim yasaklayabilir bir kelebeğe ateşi?" bu düpedüz bir itiraf yasaklara engellere bir günlük ömre bile sınır koyamadan özgür olduğu aşkın...
Aşkın belki de en güzel yanı en saf yanı en güzel anında susmak
Bu aşk nasıl bir şey bitti dediğin an bitmiyor
Unutuyoruz diyoruz unutulmuyor
Akdeniz kokularının içine sarıp salıyoruz
ve Okyanus tutuşuyor aşk tutuşmuyor.

nicelerine şiir ola

"Gözlerin, sustuğum cümlelerin devamıydı... Her dizesinde aşkın, özlemin ve imkânsızlığın derin izlerini taşıyan bu şiir, yüreğime dokundu. Kelimelerinizle adeta bir resim çizmişsiniz, okuyan herkese kendi hüznünden bir parça bulduruyorsunuz. Kaleminize sağlık, duygularınızı bu kadar içten aktarabildiğiniz için teşekkürler. Bu şiir, bir kez okunup geçilecek gibi değil, her okuyuşta yeni anlamlar keşfettiriyor."