Gitti, bir daha gelmemek üzere gitti
İkimizde farkındaydık bu bir veda
Etraftakiler gülerken sadece
Biliyordum giden sadece o değil

Muzip imalı bakışlar arasından
Hiçbiri umurumda değil kızıl gözlerden başka
Kızıl gözlerde gitti gelmemek üzere
Bu bir vedaydı veda etmeden

Daha fazla kırılamaz diyordum
Kırıklarla beraber gitti
Kanıyorum şimdi herkesin ortasında
İlk gidişi gibi gitti, elveda

Yarınlara uçtuğunu zannederken
Karanlığa gitti fark etmeden
Elimi uzattım tutamdı tükürdü
Kolumu kesip fırlattım, kanıyorum kimse görmüyor

Bir kalp ne kadar parçalanabilir?
Parçalanır gayette güzel
Kalbi kırıklarıyla aldı götürdü
Battı güneş doğmamak üzere

İkimizde biliyorduk bu bir veda
Bir daha buluşmayacak gözlerimiz
İkimizde kanıyoruz, seviyoruz
Ama susuyoruz...

Gitti, bir daha gelmemek üzere