AL TUT ELLERİMDEN

Himmetin gelseydi ey divan gözlüm,
Al tut ellerimden birlik edelim.!
Hasta vücudumun dermanı sözlüm,
Al tut ellerimden, yürek sevelim.!

Ikrarı olmayan yanan yüregin,
Ayaklar yol çeker elde degnegin,
Mihneti olmayan dara durmagın,
Al tut ellerimden sıra duralım.!

Doluhan gözler de yaşlar sel yürür,
Sevgisiz yürekler toprağı kurur,
İmdada gelmeyen dost mundar olur,
Al tut ellerimden ataş yanalım.!

Dermanı yetmeyen hekim ne mana,
Yolunu bilmeyen, insandır sanma,
Ümmetim diyene sakın aldanma,
Al tut ellerimden ikrar verelim.!

Divane duyğular savrulur gider,
Dost kapısında yürek ferah eder,
İnsanda bakışlar yürekten sev der,
AL tut ellerimden söz bir diyelim.!

Zerrece gümrahın olursa aşka,
Şefkâtli bakışlar ılıman düşde,
Fikirler temizce dursaydı keşke,
Al tut ellerimden özü serelim.!

Cürümler farklıdır günahlar yerge,
Dünyanın bozgusu bumudur simge,
Yedi kat gökler de kurulan denge,
Al tut ellerimden el-hak duralım.!

Kolunu kaptıran elden vaz geçer,
Yırtıgı olmayan neleri diker,
Miadı düşünür bunca fikirler,
Al tut ellerimden açık saralım.!

27.02.25 / Saat 11,14
MİADI (Mehmet AY)