Antalya’nın Duru Yüzü

Bir masal gibi uzanır Akdeniz’e,
Kalkan dağları, yüce, sararmış ağaçlar,
Köprüçay’da güllerin rengi akar,
Serik’te nar çiçekleriyle başlar.

Döşemealtı’nda sessiz sabah,
Kepez, yeşil umut, rüzgarla dans eder,
Manavgat’ın serin sularında,
Efsaneler, tarihler fısıldar.

Kaş’ta deniz, başka bir sabah,
Fethiye’ye giden bir tekne masalı,
Alanya’nın kalesinde zaman donar,
Kumla taş arasında geçmişin arzusuyla.

Kumluca’da nar, Burdur’da lezzet,
Aksu pürüzsüz, her yönüyle bakar,
Antalya’m, vatanım, her bir ilçenle güzel,
Yüreğimde sevdanın yankısı, sana akar.

Tarihin kokusu, kültürün nağmesi,
Zeytin ağaçlarında sevdalı geceler,
Her dağın, her çiçeğin, her nehrin senin,
Antalya, seni anlattıkça içim titrer.

Olimpos’un göğsü masal kokar,
Göllerle sarar seni doğa,
Lara’nın altın sahillerinde hayal kurar,
Gecenin rengi sabahla dona.

Kemer’de dağlar denize doğru yükselir,
Çıralı’nda ateş geceleri yanar,
Olympos’un kızları rüzgarla boynu bükük,
Efsaneler yazan topraklarda şimdi.

Antalya’nın kokusu, tuzlu deniz izi,
Her sokağında tarih, her köşesinde bir iz,
Köyleri, kasabalarıyla sıcak bir yel,
Gözlerinde aydınlık, umut her an var.

Burdur’a git, Göller Bölgesi mavisi,
Serik’in narları, en tatlı haliyle sarar,
Bir yudum çay iç, Gelidonya’da güneş batarken,
Ve bil ki, her ilçenle başka bir şarkı başlar.

Her köy, her taş, her çiçek, her yel,
Antalya’da sevda gibi büyür,
Her adımda tarihin sesi, her gözde masal,
Her karış toprağında, seninle varım ben.

Münire Çevik, 25.02.2025