MANA

Şevk ile nur saçar kelam, hakikatin bağında,
Nice sırlar dile gelir, aşk içinde, çağında.
Feyz alır ehli irfan, hakikat otağında,
Her harf bir cevher olur, tez içinde bin mana.

Gönül defterin açılır, aşk mürekkep dökülür,
Müptelalar aşk içinde, her nefeste bükülür.
Sır ehlinin hal lisanı, ledün ilme dökülür,
Kelimeler hikmet taşır, söz içinde bin mana.

Ey deli gönlüm, sür kalem, irfanı nakşet satıra,
Hak divanında zikrolur, aşk ehlinin hatıra.
İkrar verip yürüyelim, hakikatın katına,
Her kelam bir nur saçar, öz içinde bin mana.

Feyz-i aşkı içtim bugün, mest oldum ilham ile,
Bir harfinde sır bulurum, her yazan ferman ile.
Gönül deniz, söz incidir, manalar mercan ile,
Her inci bir hikmet saçar, saz içinde bin mana.

Erenlerin yol izinde, süzüldüm nur halesi,
Her nefeste aşk yankılanır, dilde Hak sedası.
Sırlar saklı, mana dolu, ilmin her çağrısı,
Bir çağrı var semalardan, ez içinde bin mana.

Yaz kalemim, susma sakın, aşk odundan nasip al,
Sadık olan menziline, erenlerle erdi bal.
Fena bulup baki kalan, hakikate vardı hal,
Bir an dahi duramam ben, söz içinde bin mana.

Sükût içinde sır gizlenmiş, her bakışta hikmet var,
Ârif olan sezer bunu, her nefeste kudret var.
Bir kelamdan âlem doğar, her hecede rahmet var,
Ses veren her harf-i aşk, saz içinde bin mana.

Mânâ denen nur deryası, gönül ile taşar hep,
Kim ki aşkı özde bulur, o deryadan içer hep.
Bir harfini bilen ârif, bin sırrına düşer hep,
Sır içinde sır saklanmış, öz içinde bin mana.

Ey deli gönlüm, durma sen, feyz dolusun, yaz hele,
Söz incidir, aşk mührüdür, kazınmıştır ez hele.
Hakikat yolunun nuru, rehber olmuş iz hele,
İz sürerken aşk çağlar, iz içinde bin mana.

Aşkın nuru doldu kalbe, kevser gibi coşarım,
Hakk’ın lütfu erişince, her harfte ben yaşarım.
Bir harf bile hikmet taşır, manasından şaşarım,
Kim ki özden nasip alır, saz içinde bin mana.

Süreyya’dan ışık iner, nur ufkunda iz olur,
Hakikatle yoğrulmuşsa, her nefeste söz olur.
Kalem tutan el değil, aşk; yazdığı bir köz olur,
Köz içinde sır saklıdır, köz içinde bin mana.

Ey dost olan hak erleri, aşkın tacın kuşanın,
Hakk’a giden yolda yürüyün, hep bir olup yaşayın.
Her kelamda nur gizlidir, ne ararsan bulasın,
Arif olan gönül bilir, göz içinde bin mana.

Hak sevdası düşen gönül, aşk ateşiyle yanar,
Ona erişen bir kalem, hakikatiyle kanar.
Bir kelamda bin âlem var, o lisan ile donar,
Kim ki sırrı idrak eder, söz içinde bin mana.

Ne mutlu ki kelam şevkle, aşk içinde çağlıyor,
Her bir harf-i hikmet ile, gönüllere yağlıyor.
İrfan meyvesi olgunmuş, mana dolu bağlıyor,
Her dalında sır saklıdır, öz içinde bin mana.

Hak sevdası düşen gönül, aşk ateşiyle yanar,
Ona erişen bir kalem, hakikatiyle kanar.
Bir kelamda bin âlem var, o lisan ile donar,
Kim ki sırrı idrak eder, söz içinde bin mana.

Ey deli gönlüm, kalemin nur kandili misali,
Aşk deryası coşar durmaz, hikmet dolu visali.
Kelamında hakikatin, aşk ile doğar hâli,
Her mısrada sır işlenmiş, saz içinde bin mana.

Aşk-ı hakka eren gönül, feyz içinde demlenir,
Sır denizine dalanlar, nur içinde emlenir.
Hakk’a varan her kelamda, hikmet ile süslenir,
Her hecede bir can uyan, öz içinde bin mana.

Kalem tutan el değildir, aşk yazdırır, sır söyler,
Her noktada kevser damlar, mana düşer, nur yayar.
Her harf hakikate açar, gönüllerde sır kayar,
Kim ki aşkı özde bulur, söz içinde bin mana.

Günferim sakın, durma, aşk yolunda yürümek var,
Her kelam bir sır saklıyor, derinlerde görmek var.
Hakikate yüz çevirip, ateşlerde sönmek var,
Kim ki aşkı özde yanar, köz içinde bin mana.

Aşk deryası coşup taşmış, mana dolmuş her yana,
Hakikatin nur gölgesi, düşmüş dillerden cana.
Kalem değil, aşk yazıyor, sır süzülür zamana,
Her nefeste rahmet saklı, öz içinde bin mana.

Mührü vurulmuş kelama, aşk fermanı çekilmiş,
Arif olan sır duymuş da, vuslat ile bükülmüş.
Kim ki aşkın yolcusudur, o hakikat dökülmüş,
Bir harfte bin kevser damlar, göz içinde bin mana.

Ey gül Günferim, durma, gönlün aşkı haykırsın,
Kelam ile hakikatin öz cevheri saykırsın.
Bir damlada derya vardır, gönüllerde saklansın,
Kim ki aşkı çözebilmiş, söz içinde bin mana.

Aşk denizi coştu yine, kevser olup taştı bak,
Her damlada sır gizlenmiş, hakikate açtı bak.
Gönül aynasından süzüldü, nur olup da düştü bak,
Her bir zerre alem olmuş, öz içinde bin mana.

Kalem aşkla süzüldükçe, harfler ruhta can olur,
İrfan tacı takınana, sırlar dolu han olur.
Kim ki aşkı özde bulur, o erenler şan olur,
Bir kelamda bin kevser var, köz içinde bin mana.

Ey deli gönül, durma, aşk yoluna revandır,
Hakikatin izinde bak, her hece bir fermandır.
Her nefeste aşk çağrısı, cihanda bir nışandır,
Kim ki bunu sezebilmiş, söz içinde bin mana.

Hakk’a varan yol aşk ile, sırlar çözer bir birden,
Gönül gözü açılınca, nur yağar da semâdan.
Kim ki aşkın hal dilini, işitir de candan can,
Her nefeste hikmet saklı, öz içinde bin mana.

Kalem yazmaz, aşk yazar da, kelam olur nurdan nur,
Bir harf ile cihan kurulur, cümle mana bulur dur.
Hakk’a yönelen her kalp, aşkla yanar, köz olur,
Bir kıvılcım yanar geçer, köz içinde bin mana.

Ey deli gönül, durma, aşk ateşin har olsun,
Hakikatle yoğrulmuşsan, her nefesin var olsun.
Bir kelamda cihan saklı, mana sana yar olsun,
Kim ki aşkı özde bulmuş, söz içinde bin mana.

Aşkın nuruyla yoğruldum, özde sırlar belirdi,
Her hecede can titredi, mana coştu, derildi.
Gönül tahtı kuruldu da, ilahi nur serildi,
Kim ki aşkı içte bulmuş, öz içinde bin mana.

Meydan açıldı, hakikat ehli saf saf dizildi,
Her kelam bir hak mührüdür, aşkla mühür kazıldı.
Kalem yazmaz, aşk söyletir, diller sükût gizildi,
Bir noktada kevser saklı, köz içinde bin mana.

Ey deli gönlüm, durma, aşk denizi çağlıyor,
Kelamınla mana fısılda, hakikate bağlıyor.
Her harf bir nur, sır perdesi, vuslatını sağlıyor,
Kim ki aşkı sezebilmiş, söz içinde bin mana.

Münire Çevik 24.02.2024