0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
112
Okunma
ben, seni kundaklara sarıp,
yüreğimin en derin,
en ücra köşesine koydum...
ve bazen ,
yüreğimde, richter ölçeklerini,
tavan yaptıran, depremler oluyor,
algılarım kapanıyor,
öyle korkuyorum ki,
kundaklı bebeler gibi,
gözlerime ağular çöküyor,
yer, gök duvar,
iğdiş edilmiş her bir yanım,
yüreğim yanıyor,
ve ben, seni,
korkunç özlüyorum,
toprağın, suyu özlediği gibi,
tutsak kanatların, maviye çırpındığı gibi,
kurak kuyuların, bakraç çarpıntısı gibi,
korkunç özledim,
ve biliyor musun ?
bazen, bazen değil,
eksik, eksik,
her şey gibi eksik yazıyorum,
sen çok anla,
benim depremin her an,
enkazım kalkmaz,
yittiğinden beri...
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirler
#sibel_karagoz
5.0
100% (3)
