Nasıl kalınır ki şerler kaplasın gündüzü
Gecenin zifirisindeki sahne kötülüklere gebe
Karanlığa yüz tutmasın isterim tercihler bizde
Acılara yol açan yıkımların katiliyim.

Daha gürce yansıyışı gerekirken doğan şafağın
Kimler estirdi fırtınayı olduk darmadağın
Feyz veren halde duran değerlere yaslanın
Haddi aşan tüm yolların, izlerin katiliyim.

Akışı güzelken günün onu darlayan
Küçücük tebessümleri kâle almayan
Değerce ve edepçe vasat, kıymet katmayan
Ömrü sıradanlaştıran duruşun katiliyim.

Bu bir prensip değildir, varlık nedeni
İnsanlar çirkinliklere meyil vermemeli
Varsa bir çift sözü kemden beslenmemeli
Dil ile şirret besleyen sözün katiliyim.

Ne kan akıtmaktır bunlar ne de zorbalık
Neden gerçekliğe balkır ki alık alık
İstemiyorum sayısızca gamsız kalabalık
Duyarsızlıkların, vefasızlığın katiliyim.

Dostluğu halen kârda görürse bakış
Vefasızlıklara doğmaz mı riyayla alkış
Nasıl olursa olsun şartlar hep iyiye yarış
Dışı albenili içi boş manzaraların katiliyim.

Çiçekleri açarken ele batıyorsa güzellik
Bizi bizden eden değil midir bu eksiklik?
Erdemlere kucak açmayansa keşmekeşlik
Savruluşların, düzensizliklerin de katiliyim.

Bir düsturu olmalı hayat denilen gizemim
Gündüzlere yol vermeli o kapkara gecelerin
Nasıla ve niçinlere takılmamalı dilde hecelerin
Görmezden gelen tavırların, duruşun katiliyim.

Bir boynu bükük görsem düşer şu omzum
Zalime pabuç bırakırsam kesilsin şu soluğum
Mertlikle, emekle, umutla güne doğmuşum
İlhamlara sırt çevirişlerin, dönenlerin katiliyim.

Ümitlerle yola çıkanların ardındayım, gölgeyim
Bir ışık nüvesi, binbir gayretle de nefesteyim
Hakka davet edişin izinde, duygusunda,fikrindeyim
Zifirisinden çekinmeyen kapkara gecelerin katiliyim.

Ah gönül sen de etme naz, gel biraz ahu zara
Oğuzhan oldum olalı prim vermedim hiç ucuza
Varsın asil duruşlar bulmasın da yankıyı revaçta
Bolca alkış uğruna, özden tavizlerin katiliyim.

Oğuzhan KÜLTE