2
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
196
Okunma
şimdi, dört kez vuruldum sırtımdan,
henüz yeni bileylenmiş bir bıçağı,
tutarken, uzatırken, gölgem sanmıştım,
ölürüm sanmıştım üstüm ve başım betonken,
dizden eskiyen bir kanvas gibi,
sonraları dikmeye kıyamadığım kalbim,
birinin kalbinde isen yaşamasan da olur,
ne bark derdin olur, ne şemsiyeli bir el,
sığacıktan yukarıya çıkmayı andırır gün,
çöldeki kumdan ödünç alabilirsem güneşi,
dokundum ve anladım, olmazlar da kum gibi.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz