ve bir an gelir
uzaklaşır ona dair her şey
kaybolur tüm anlamların
ne yöne baksan odur
çıkamazsın hayallerinden..

bir işkencedir artık yaşamak
yokluğuyla her an var olmak
gözlerinde ki manalara teslim olarak
bir kibrit kıvılcımında yakarsın düşlerini
adına hayat diyerek..

mümkün müdür bir hülyaya kapılıp gitmek?
ya da yaşanması yeniden her şeyin
okşayarak saçlarını sabahlara dek
sabahı namümkün gecelerde
bağrına basıp hasretim diyerek..

kokunun merkezine sessizce giderek
dudaklarının kıvrımında aldığım hazzı
yavaşça düğmelerini çözerek
ve ince dokunuşlarla
kalbinin en derinine inerek
sessiz fısıltılarla anlatması..

mehtaba dek ıslanırken saçların
hiç uslanmazdı asil kadınlığın
yalnız benim için bu kadar fedakâr olurdu
ve terlerdi bembeyaz avuçların..

güneşin doğuşuna dönükken yüzün
asla yüreğine değmezdi hüzün
sen sabahların en kutsal hazinesi
bense her hücresine tutsak bir aşık
hazin bir matemim var sevdanla karışık..