0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
229
Okunma
Yolda yürüyorsun,
Zifiri bir karanlık çökmüşken
Geceye, ruhuna, kalbine...
İnsanlar var yürüdüğün yolda
Ne sen onları görüyorsun,
Ne de onlar seni...
Sorun ben miyim diyeceksin,
Ne yaptım böyle diyeceksin
Ama asla cevap veremeyeceksin.
Kendinin esiri oluyorsun,
Geçen zamanı düşünüp,
Yok oluşunu hissederken.
Konuşmayı unutucak,
Gülmeyi hatırlamayacak,
Kadar yalnız.
Ruhun ölürken...
5.0
100% (1)