Tik tak tik tak tik tak,
Zaman acimasizca geçip giderken.
Tan yelinin savurduğu bir toz zerresi gibi.
Görünemez tutunamaz yersiz ve zamansız.
Tik tak tik tak tik tak,
Tanrım bu toz zerresinin kainata faydası ne?
Ne ise yarar savrulmak tutunmak..?
Via dolorosanın mermerlerine kondu .
Ve acı içinde kıvranarak sordu:
Tik tak tik tak tik tak,
Hayat hep böyle ıslak ceket hissi mi verecek.
Kuruyunca tekrar ıslanmak bir hezeyan yaratmaz mı?
Tutunmak kime neye nereye?
Tik tak tik tak tik tak.
Savrularak ömrünü dolduranlar...
Hepsi utanarak bakarlar hayata.
Göz bebekleri sevişir bir ışık zerresiyle.
Ve sonra düşer o ince köprüden.
Tik tak tik tak tik tak.
Hayat ne zaman adil davranmıştı ki onlara?
Senin cennetinde yerleri olsun.
Ve zaman kalplerini ezerek geçerken.
O toz zerresine bir gül yaprağı yuva olsun.