Seninle daha onlarca müze gezebilirdik,
Onlarca filmi izlerken çocuk gibi göz göze gelebilirdik.
Onca kalabalık arasında hep yalnızdım geçmişte hâlâ da yalnızım. Ama Sen yanımdayken o yalnızlığa bile aşıktım.
Beni görürsün, beni seversin, bana inanırsın zannetmiştim hep...
Senden tek bir şey istiyorum o narin gözlerindeki aşk dolu bakışların sönmesine izin verme sevgilim.
Belki ben şimdi hayatında yokum, insan en tanındığını düşündüğü kişide bile tanınamıyormuş bazen.
İnsan hep eksik kalıyormuş, hep yarım, hep öylesine...
Ama sen mutlu ol çiçeğim hep papatyalar açsın kalbinde.
Bir gün karşılaşırız belki yine, sen beni tanımazsın, ben seni bakışlarından tanırım.
Hiç bu kadar sevemem derdim hep, hiç bu kadar elime yüzüme bulaştırmam.
Olur da bir gece şafak sökmeden aklına gelirsem sevgilim, gözünden bir damla yaş düşerse, o bir damla yaş için ben bin defa paramparça olayım sorun yok.
Yeter ki sen mutlu ol.