Yalnızlık denizinde yol alırken
Demir attım gözlerinin limanına
Sığındım bakışının esrarına
Dinlensin dalgalarla boğuşmaktan yorgun yüreğim
Gönlünün dingin sularında

Bir dağ esintisi nefesin
Dolsun, tazelesin umudumu soludukça
Seninle başlasın gün, doğ güneş gibi
Isıt yüreğimi, titremesin yokluğunla
Tut ellerimden çıkart bu girdaptan
Batıyorum karanlık sularda çırpındıkça

Yokluğun hüzün, yokluğun hazan
Dökülür umut yapraklarım birer birer
Ne filiz verir ne çiçek açar dallarım
Yoksunluğum can yakar, sarar boşluğu kollarım

Gel ey tabibim, gel ey gönül harcım
Bir sözüne bir selamına muhtacım
Dinsin ağrım gözlerinin buğusunda
Huzur iklimine kavuşsun gönül
Bırak kalayım engin sularında
Yorgunum dalgalarla boğuşmaktan
Geri çevirme kapından
Sevdanla dolu yüreğimle
Yanında kalayım...

Faruk Tezel
08.02.2024