1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
195
Okunma
Farklı bir yol seçtiğimi sanıp,
Aynı puslu kervanın arkasına zincirlerken kendimi,
Ve daha da bedavalaşırken hayatım,
Hep bir rol biçtiğini bildiğim:
Pespaye yalnızlığım;
Kısmetten yoksun bedenimi,
Yaslı bir sokağın köşesine fırlatıp,
Ağlamamı beklerken,
Sırnaşan lambaların altında.
Yekten vedalaşırken,
Kalbimin kuytularıyla da,
Eski bir çığlıkla kucaklaşırken,
Şehrimin sessizliği,
Mühürlü dudaklarımdan,
Düğümlü parmak uçlarıma kadar.
Bahçeden, çiçekten, gülden,
Soğuk bir gecenin kıskacında,
Vazgeçerken her şeyimle tımarhanemde,
Köklü hatıralar vurur yanaklarıma,
Öyle sert!
Öyle ağır gelir ayaklarıma onca dert!
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz