Ne şu kıt aklımın dümenine
Ne de aklımdaki hayallerime
Ne de kalbimin sahillerine
Taşmışım da sığamadım

Gecenin sessizliği sardı da
Gökyüzü bile dar geldi yıldızlara
Adımlarım bile sığmadı sokaklara
Boş mesafelere adımladığım
Bir yere varamadım

Bir pencere aradım
Sızan ışığıyla selamlaşacağım
Bir ben vardım kaldırımlarda
Bir de sokak köpeği havlamaları
Kımıldayan yaprak hışırtıları
Yankıları karışır park banklarına
Sığamadım oturamadım

Ne geçmişe sığabildim
Ne de geleceğe,
Ne de şu anın
Dar çerçevesine
Bir seni soramadım

Rüzgâr bile suskundu
Ardında bırakıp gittiği
Utanarak bakar kırık dallara
Sığamadım suskunluğuma
Loş ışıklı sokak lambalarından
Huzur kırıntıları toplayamadım

Bilemedim kendimi
Ben bu şehre sığamadım
Aradığım şehir bu değildi
Senin sevgindi sadece
Bu zifiri kuytularda
Sabah oluyor yine
Bu şehre sensiz nasıl sığarım
Sığamadım sığamadım


04.02.2025 Ankara
Durmuş Ali ÖZBEK
Eğitimci Yazar
Kültür Bakanlığı Halk Şairi