Vazgeçtim
Bir şubat soğuğunda vazgeçtim kendimden
Seherin kırağısı düştü yüreğime
Ellerim ellerine isyan bir şekilde uzaklaştı ellerinden
Aldatıcı bir bahar havasıydı bana yaşattığın
O soğuk ellerine dokununca anladığım
Şubat ayında yeşeren tomurcuklarım bir bir soldu
Yüreğime sapladığın hançerin soğukluğunu
Tenimin her zerresinde yaşadım öylece korkmadan
Bir gelincik edasıyla sarılmıştım sevgime
Vakitsizce koparıp attım yüreğimden
Anladım ki hiç yokmuşum gözlerinde
Serin rüzgarda savrulan gelincik yapraklarında
Bir aşkın son sayfaları saçıldı
Yüreğimin ıssız topraklarına
Biliyorum biraz zor gelecek yüreğime
Ama alışacağım yokluğuna.
Sana sevgilim demeyeceğim
Çünkü bunu hak etmiyorsun
Şimdi kendimle bir yolculuğa çıkma zamanı
Şehrin karmaşasına karışmak en güzeli.
Birazdan kalkacak Üsküdar gemisi
Yaşattığın ne varsa denizin dalgalarına
Martı çığlıkları yankılanıyorken etrafa
Simit taneleriyle denize atma zamanı
Kuzguncukta yokluğuna demli bir çay söylerim.
Boğazdan geçip giden hayallerime el sallarım.
Soğuk bir şubat gününde vazgeçtim senden. E.Balta