Usanmadan bıkmadan , hep kesiyon yolumu
Fırsatını buldunmu , bağlıyosun kolumu
Engellerle bezeyip , sağ’ımı ve sol’umu
-Nedir bu nefret bu kin , de hele sen Nazife
-Yaralamaktır beni , sana tek bir vazife

Yoruyorsun durmadan , benisen köşe bucak
Yoruldum ben vallahi , tutmuyor el kol bacak
Senin verdiğin acı , inan beni yakacak
-Nedir bu nefret bu kin , de haydi be Nazife
-Yaralamakmı beni , sana tek bir vazife

Ağlamaktan gözlerim , kör olmaya yüz tuttu
Senin kindar yüreğin , insanlığı unuttu
Kazdığın tüm kuyular , yuttu bak beni yuttu
-Nedir bu nefret bu kin , söyle be sen Nazife
-Yok eylemekmi beni , sana tek bir vazife

Bırakmadın sen asla , tutunca bu yakamı
Yapar eder gülersin , yaptıkların şakamı
Yitirdin sen insanlık , denilen o makam’ı
-Nedir bu nefret bu kin , de atık de Nazife
-Bitirmek herhal beni , sana tek bir vazife

Ne banar’ı bildirdin , nede yaz’ı bildirdin
Ne bir çoğu inanki , nede az’ı bildirdin
Ne cura ne bağlama , nede saz’ı bildirdin
-Nedir bu nefret bu kin , haydi söyle Nazife
-Öldürmek belki beni , sana tek bir vazife

NİHAT işte bu ah’ı , çekiyor hep çekecek
Kaderi vurdukcada , hiç dırmadan sekecek
Bu gönül tarlasını , hep Nazife ekecek
-Nrdir bu nefret bu kin , de gayrı sen Nazife
-Beni perişan etmek , bir tek sana vazife--NİHATTAN