HAZAN DÜŞER

( 8+7= 15 Âşıklar Divanı))

Bahar geçer, hazan gelir, gözlerime nem düşer
Gün savuşur, akşam olur, yüreğime gam düşer
Çeşm-i yaş ile tükenir gör ki bezm-i gülistan
Eller şâduman olurken bahtıma elem düşer

Yüce dağlar gölgelenir duman duman tül düşer
Ayaz çalar yaprağını bir tomurcuk gül düşer
Siyah gece elbisesi giyinirken asuman
Ateş-i aşk ile yanan içerime kül düşer

Bülbül inler sabaha dek dide-i giryan düşer
Nâr-ı hasretinle yanıp sineye büryân düşer
Canhıraş olan şu kalbim lime lime erirken
Güneş ısıtmaz içimi gönlüme buhran düşer.

Bülbül susar, ötmez olur, güle ah-û zar düşer
Kış kapıya dayanınca saçlarıma kar düşer
Herkes visale ulaşıp şâd olurken yâriyle
Firkat dağından ruhuma damla damla har düşer

Alev alev tutuşurum aklıma yüzün düşer
Maziye her dalışımda kalbime hüzün düşer
Nevbaharı yaşamadan zaman su gibi akar
Kapı çalar, ecel gelir, ömrüme hazan düşer

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ