Saklı tut yeminlerini,
Ve dualarını annem ve serlerini de.
Sırlarla dolu iklimin bedelini çoktan ödedik, be annem:
Sessizliğin hicretinde yaşarken
Sensizliğin kırık kuvözünde
Yüreğimden taşan hüzündür evrene sunduğum dilekçe
Arsız yüreğimde tepişen sevgidir
İçime almaksa kâinatı
Meğerse boşa kürek çekmişim bir ömür

Hırpani bir telaşla uçuşan kanatlarım
Sızan yaşla mümkün mü inkârım?
Kanadığım kadar kandığım
Ve işte insanların sevgisizliği ve ihaneti ile imtihandayım.

Sevgiden maraz mı doğar?
Bir buluta kondumsa demem o ki: yakındır
Umudun rahmeti
Uzağımdasın oysa sen
Üzengisi intiharın
Aldığım nefes kadar bakir ve masumum
Mealimde saklısın inhisarında evrenin
Sükût dilediğim sözcüklerle sarılı eksenim

Fevri gölgem…
Fedaisiyim madem ömrün…
Firari öznem…
Küfense tıklım tıklım dolu bitimsiz özlem
Nasıl ki seğirtti gözlerimi
Sarkacı kırık yürek hazinem
Nemalandığım ne çok acı ve hüzün
Dilemması mı günün?
Yoksa yoksa alametifarikası mı verilmemiş hükmün?

Mizacım belli ısrarla umut ettiğim.
Meramımsa gizli nasıl ki var bilen biri
Münhasır sözcükler şahsıma dair
Şems’in yolunda sürüklendiğim kadar
Aşkın dolu dolu ritmine baş koyan nice efkâr
Saklı tuttuğum gizin izinde
Yoldan çıkan kim varsa
Umurumda değil hiç biri de.

Hiçliğimdir tek makamım
Hicreti bu yalnız geçen ömrün saltanatı
Kiminin gözünde süzgün
Kimine göre yitik bir gül’ üm
Yapraklarımla dolandığım köküm
Yâd edilesi mazimle saklı sıvanmış ömrüm
Yarenim ve yakut gözleri bilinmezin
Kimse Rabbini inkâr eden bilsin ki peşindeyim:
Tekim ve kimsesiz
Ve de aciz addedilmesin hüviyetim
Konuşlu olduğum o tepe yok mu?

Yokluğun rüzgârında dökülesi yapraklarım
Arz ettiğim arşa çıkan acılarım
İçimi tek açtığım ve gizi ile sarhoş olduğum
Hünkârım yüce Rabbim
Hükümranlığında elbet dinecektir gördüğüm zulüm
Bir mizansen değildir şiir sadece
Bir meram bir meal olmaya doyamaz kalemim
Sonsuzluğun resmini çiziyorum ben
Çalakalem yaşadığım ve ıslıklandığım kadar
Iskaladığım mutluluğa kimse dokunmasın
Şerh düşülesi yalnızlığım varsın sonlanmasın
İnsanların nezdinde neye denk düşüyorsam…
Kimse de emin olmasın
Son söz henüz söylenmedi madem
İlahi Işığın rahmetinde doğacak yeniden varlığım
Hiçlik makamına ilk günden beri nasıl ki talibim
Tahayyülün ötesinde siren sesinde kalemimin
Bir yitim bir ritim
Aslında acılı bir yetim
Öksüzlüğümü sonlandıracaktır illa ki yüce Rabbim



YILDIZ GÜLÜM ÇAMLISOY

YA DA SİZLERİN BİLDİĞİ ÜZERE:

GÜLÜM ÇAMLISOY