Yalnızlığım en kalabalık yerim;
İçimde at koşturuyor dağlarımı yıkanlar...
Sessizliğin çınlaması nedir, bilir misiniz?
Yalnızlığın kulakları sağır eden uğultusu nedir?
Son sözler nasıl yankılanır, hiç bitmeyen bir aks ile...
Gözlerinin önünde bir ânın resmi,
Kulağında bir çığlıkla
Gürültülü bir yalnızlık içinde kalmak
Nedir bildiniz mi hiç?
Bir şarkıya küstünüz mü?
Vedalaştınız mı bir şairle?
Bazı sözcükleri lûgatınızdan attığınızı sanıp
Hayatınızın fon müziği gibi duydunuz mu derinden?
"Böyle yalnızlık mı olur,
İnsanların arasına karışayım,
Seslerin olduğu yerlere koşayım da
Biraz kafa dinleyeyim..." dediniz mi hiç?
Gözleriniz kapalıyken bile
Yıkık bir filmi seyrettiniz mi locadan?
Cebinize taş koyup sektirecek göl ararken
Taştan bir evin kapısında belirdi mi kendi hayâliniz?
Kısacık bir sokak ucu bucağı olmayan bir yol gibi uzadı mı önünüzde?
Yollara serptiğiniz ekmek kırıntılarını
Yedi mi zâlim kuşlar...
Gözyaşlarınızı kendi omuzlarınıza sildiniz mi?
İnsanın yalnızlığı en kalabalık yeridir...
Siz hiç yalnızlığın kalabalığından
Sardınız mı işe güce?

H a z a n 🍂