Beni yoluma sadık kılan büyük çekimim,
İlhamım ve son durağım,
Kırılan yerlerimin çıt! sesi,
Filizlenen arsız yeşilim,
Göğsümdeki mabed,
Kestiğim saçlarımda keder,
İçtiğim sudan yorulan nefesim...
Yolun sensin, sonum sen.
Bekle...
Ama kederlen, yeridir...
Zaman ezberletirken yokluğunu
Akrebin yelkovanla seviştiği bir anda geleceğim
Ve tam oradan aşkı doğuracağım ben.
Dudağımda alev almış bir türkü,
Elimde bir saman kağıtta sana yazdığım en güzel şiir...
Başak gibi boy veren türkü,
Buğday gibi dökülen mısra...
Çünkü sana gelmek öyle türkü
Çünkü sana varmak öyle şiir
Çünkü sen ebedsin, sen sonsuz...
Hiçbir şiir son bulmaz,
Hiçbir tablo bitmez sevdiğim
Söz biter, şiir sürer
Fırça yorulur, resim uzayıp gider
Bende sen,
Öyle bitimsiz, öyle sonsuz bir sevmek eder...
Terim, azmim, tutkum ve gözyaşım
Emeğim ve kazancım
İnsan olmak harcımsın.
Kazma sallasam tenime sen fışkırırsın
Hamur diye yoğrulsam beyaz ellerde
Sen diye pişerim, sen diye...
Toprak olsam tavım sen,
Su olsam akarım,
Gök olsam yağarım sen,
Şu zâlim dünyada;
Kederim ve ederim...
Bekle...
Ama kederlen, iyi gelir...
Keder iyidir ve şimdi tam yeridir!

Hazan Ayaz 🍂