0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
228
Okunma
Kır at zincirlerini, şahlan aydınlık ufuklara,
Şimdi arkanda rüzgar, sırtında kanatların var.
Ne gelecek ne tutsaklık korkusu,
Özgürlük, yalnızca senin yüreğinin doğrusu.
Kır at seni esir eden zincirlerini,
Zincirlerin ister altından olsun, ister demirden,
Okşansan da, kırbaçlansa da, köle köledir,
Zincir altından diye hafif mi bağlar sanırsın?
Bak yıldızlara, özgürlükle yanıp sönerler,
Ne bir kafesin içindedirler, ne de zincirlenirler.
Sen de öyle ol; bırak tüm bağlarını,
Rüzgarla dans eden yaprak gibi, kır sınırlarını.
Altın zincirler süslü birer plan,
Demir olanlarıysa acı bir yalan.
Ama özgürlük, ne altın ister ne demir,
O, ruhun sonsuzlukta yankılanan sesi.
5.0
100% (1)
