Sen sen ol, kendini başkasına övme!
Olur olmaz yerde işini ve aileni mahremini anlatma!..
Bırak seni başkası anlatsın ve övsün!
İşini ve aileni taktir etsin!
Kimsenin senin bu gereksiz bobürlenmene ne, sabrı nede dinleyecek vakti vardır!
Sizi sevenin buna ihtiyacı da yoktur!
Sevmeyenin de tahamülü yoktur zaten…
Eğer o kişinin hayatın da önemli isen!
Ona bir fırsat ver!
Ama, fırsat izin verme!
İlişkiler ve davranışlar dengeli olduğunda yürür…
Sakin ayakta uyuma!
Uyanık ol!
Rehavete kapılıp çok uyuma! Uyandığında iki seçeneğin var…
Ya uykuya devam edip, kabus dolu bir rüya görmek!
Ya da uyanıp, gerçeklerin peşinde koşmak!
Sen üzülürsen!
Sana değer verenleri ağlatır!
Vermeyenler için ağlarsın!
Senin için hiç ağlamayacaklara değer verirsin!
Acı, ama gerçek!
Bir kez bunu yaşarsan!
Devamı gelir! Çağa uyum sağlamak gerek!
Değişmek için, kişiliğinden ve benliğinden ödün vermemek gerek!
Hiçbir şey için geç değil!
Ama,sakın!
Mutluyken söz, üzgünsen cevap, öfkeliysen hemen karar verme…
Zaman delice akan nehir gibidir!
Aynı suda iki kez yıkanmaz!
An’ı yaşa!
Her geçen gün su gibi ömürden geçer!
Bir daha geri gelmez!
Hep, gereksiz yere meşgul olursan!
Hayatta mutlu olmak için hiç müsait olamazsın!…
Hep sevdiklerine zamanının olmadığını söylersen!
Hiç bir zaman huzurlu olamazsın!
Hep “yarın yaparım” dersen!
O, zaman yarın hiç gelmez!“
Dinçer Dayı