Ben onu çok sevdim;
Kendi gözümden sakındım.
Bakmaya kıyamadım;
Nazar değmesin diye.
Ben onu çok sevdim;
Gülümsemesi gözlerimin önünde.
Bir an bile;
Düşünmediğim zaman yok.
Biliyor muydu?
Hissediyor muydu?
Anlıyor muydu?
Seviyor muydu?
Veda edemedim;
Hislerimi söylemedim.
Kaybetme korkusu;
Hepten kaybettirdi.
Perişanlık;
Pişmanlık kaldı bana.
Gitti;
Bilmeden beni.
Nerede?
Ne yapıyor?
Aklımda hep;
Birbirini kovalayan sorular.
Cevap mı?
Bulamadım;
Bulamayacağım.
Sessiz evim;
Ondan bana geriye kalan.
Çok zorlar gördüm;
Böylesi ilk defa benimle.
Sesimi duyurabilsem;
Ama imkansız.
Çok ama çok uzaklarda;
Döner mi?
Bulmaca misali hayat.
Ben onu çok sevdim;
Karşılık beklemedim.
Yollarını gözledim;
Her gün görebilmek için.
Acı haberi geldi;
Son bir defa görseydim.
Son bir defa;
Baksaydım yüzüne.
Ben onu çok sevdim;
Şimdi artık yok.
Mektubu geldi;
Kendi arkasından.
Pişmanlığım;
Perişanlığım arttı.
Beklemiş;
Hislerimi anlayarak.
Ben onu çok sevdim;
Döndürebilsem keşke.
Giden dönmüyor;
Çok istesem bile.
Elbet bir gün;
Kavuşacağız.
Günü;
Saati belli değil.
Yanan yürek;
Dinmeyen gözyaşları.
Çaresizlik;
BEN ONU ÇOK SEVDİM.


AYKUT UYSAL