Bir bardak su masanın üzerinde.
Belki bir bahar bardağın içinde.
Bir
çocuk ve bir yıl var dumanında,
Hasta ve tutsak durur başucumda.
Bir gün tüm günlere
yalan söyledi,
Yakaladılar onu "neden?" dedi.
Sorularına cevap arar iken,
Bir alkış tufanı buldu birden.
Dakikalarca alkışlandı hem de,
Sular seller gibi ölmeden önce.
Sonra duyamayacağını duydu,
Sevdiği alkışlarını unuttu.
Yıllar öncesinden bir hikaye bu,
Sizleri ağlatmak kötü bir huyu.
Ne kaldı ki önemli şimdilerde?
Bu bir bardak su, sus köşelerinde.
Yiğit Gümüş