AYVA!...

Gündüzüm karanlık, gecem karanlık,
Bir ışık ararım zamanlarımda.
Ruhum aydınlanır belki bir anlık,
Rahmet yok zamanın sultanlarında.

Kader mi sanırsın böyle düzeni?
Düşün; nehrin suyu kime akıyor?
Sevmiyorlar okuyanı, yazanı,
Bir kaç yiyen var da; bini bakıyor.

Karanlıkla sakla yaptıkarını,
Bil ki bir gören var, kalem yazıyor.
Hangi doğrulardan saptıklarını;
Tarih geleceğe hüküm kazıyor.

Zaman geçip gitti, yollarda kaldık,
Geriye dönmeyen yıllarda kaldık.
Eski geçitlerden çıkış ararken;
Vaha’sı kurumuş çöllerde kaldık.

İşte ekonomi ve ekonomist;
Her şehre yapıldı uçaksız bir pist.
Kiralar uçuyor, insanlar yerde,
Artık ciğerlerde kist oluştu kist.

Bilmediğin işi ehline bırak,
Her reis ilkönce korur tayfayı.
Bunu bilmeyene diyorlar çırak,
Bu gemide tayfa yedi ayvayı...

27.11.2022
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan