Sen umudunu tasıdığım sabahların dağ çiçeği,güneşin doğuşu ile birlikte güzelliğine güzellik katan körfezimin sularında, gümüşi rengine bürünmüş ışıl ışıl sevdamdın benim…

Canıma can katandın.

Bir rüyada gibiydim seninle ve o rüya dünyamızın bize sunduğu gerçeğin ta kendisi idi.
Yağmurlar yağardı üstümüze,çiçekler polenleri ile örterken damlacıklarla yere süzülür rengarenk boyanmış gibi tonların her rengi kalırdı üstümüz de…

Bir birimizin gözlerine bakıp gülüşürdük..


Yağmur yerini güneşe bıraktığında yedi çeşit renk ahenkli bir şekilde hilal gibi bizi kuşatır
Sen ve ben renk seçmelerde adeta birbirimizle yarışırdık,o renk senin bu renk benim diyerek tatlı bir rekabete girerdik.rengine talip olduğumda sen dudak büken masum bir çocuk gibi hüzünlenirdin. gözlerin dolardı...

Hüzün çökerdi yüreğime baktıkça o haline..
------------------------------------------------------------------------------------------------

Sen rüzgâr olsan sürsen, sürüklensem önünde
Savrulmak isterim seninle bulutlar üstüne.
Katsan beni önüne düşsem dağların yücesine
Varsın yağsın kar ile boran çullansın üstüme…

Ve sen bir gün ansızın gittin. yetimler gibi kaldım orta yerde.eskisi gibi değilim ben
Günün sabahları soğuk üşütüyor,dağ çiçekleri eskisi gibi açmıyor gidişine küskün
Yağmurlar yağmıyor üstüme,yedi renk rengarenk kuşaklarda yok tıpkı sen gibi
Rüzgâr yerini fırtınaya bırakmış kasıp kavuruyor içimi,körfezin ışıltıları da yok
Tıpkı gözlerim gibi matlaşmış,ağlamak istesem de ağlayamıyorum .
İçin için kanıyor yüreğim yokluğuna ve hala sen gelmiyorsun dağ çiçeğim…


Akgün AKGÜN