diyetim kehribar renkli bir acı
taşıyorum kuzeyin taşını güneye
özümsesem de içimdeki hissizliği
aklımın boz bulanık sularına karışıyor
gözlerimden yanaklarıma süzülen nehir



her an tetikte nefsimle nefesim
sözcük aralarımda klişe bir bitkinlik
kayıtsızım artık serçe serenatlı şarkılara
Nuh amcanın aşka yadigâr tütün kokusuyla
öksüz bir dize çıkıp geliyor “başlık siz” şiirimden



uyanmışım sisli ve sessiz bir sabahın ahıyla
şiirlerime isim annesi olurken bir şairin imgeleri
akşamdan aralık kalmış gönlümün gizem sandığı
nafile bir çabadan öteye gitmezken kalbimle savaşım
tetikçisi olduğum aşkın son sahnesini yaşıyorum yeniden



duygularımın tarifi bir annenin kundaktaki bebeğine bakışı
tek sığınağım maralımın salınışıyla şahımın sevgiye şahadet yemini
tekrar tekrar yazılırken ruhsal tutkuyla tensel birliğin namahrem hikayesi
hiç ses çıkarmıyorum gönlümü talan eden hicranın mahşer kanatlı kuzgunlarına
evet kaderi karaca kederi kaviceydi ama ben birisini çok sevmiştim ve hala da ben onu…



bir edip kaleminin cana dokunuşu
bin vahşinin mızrağına bedelmiş a şair
sakın ha sakın uzak tutma kalemini elinden