3
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
226
Okunma
Diyorlar ki mevsimler, zaman çabuk geçiyor,
Oysa zaman değil de , insan ömrü biçiyor.
Yaprağın hüznünde ah, titrer sırlı bir elem,
Takvimden düşen günler, birer birer hazinem.
Gönül ki bahar ister, usulca bekler yazı.
Ama hazan dokunur, düşlere ekler yazı.
Rüzgâr fısıldadığı sır geceye saklanmış,
Vakit bir derviş gibi sessiz, ağır, paklanmış.
Gözler ufka dalarken bir hüzünle titrer an,
Sanırsın ki süzülür peteklerde o zaman.
Lakin biliriz içten, ömür ince bir çizgi,
Mevsim döner durmadan, insan olur iz-ezgi.
Son adımlar vedadır, nefeste kalır arzu,
Zaman değil tükenen, ömürlerde kurur su.
Uyan ey gafil yolcu, meylet hale yavaştan,
Gün gelir kabir kalır, toz,topraktan ve taştan.
5.0
100% (12)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz