Sen de bir şiir oku,
bırak kelimeler rüzgara karışsın.
Her mısra, bir yüreğin yankısı,
her kelime, bir ömrün izleri olsun.
Sakın susma,
şiirin sustuğu yerde sessizlik bile anlamını yitirir.

Bir akşam vakti, yıldızlar altındayız.
Bir sandalın içinde,
zamanın durduğu bir sahilde.
Dizelerin dalga dalga vurduğu o an,
senin de sesin yankılansın evrende.

Sende bir şiir oku;
gizlediğin tüm sırları,
unuttuğun tüm duyguları,
yüreğinde biriktirdiğin o kelimeleri serbest bırak.
Onlar, gökyüzüne uzanan dualar gibi,
birbirimize kurduğumuz köprülerdir.

Senin şiirin,
sadece senin hikayen değil,
herkesin duyabileceği bir melodi.
Bir çiçeğin sessiz açılışı gibi,
bir kuşun sabah şarkısı gibi,
gönüllere usulca dokunur.

Otur karşıma,
kelimelerini savur rüzgara.
Bir sen söyle, bir ben,
sonra yıldızlar tamamlasın eksik dizeleri.
Şiir, bizi birbirimize bağlasın,
unutulmuş zamanların ötesinde.

Sen de bir şiir oku,
kendi sesinden yeniden doğ,
her mısrada biraz daha sen ol,
ve biraz daha biz olalım.

ahmet nejat

BU ŞİİRİMİ Saffet Kuramaz üstadıma İTHAF ETTİM.