Bağdatı gördüğümde babam derim
Babam bağdatı sora sora bulunur
Hayatımdaki akıldır ruhtur
Yaşadığım bende kusur ettiysem affola

Şimdi çukurda birinin gelip beni almasını bekleyiorum
Sonra yalnız kalıcağım bir yere
Yalnız yol yürümek daha iyi
Yalnız derken aslında paylaşmamakmı
Yada paylaştığında ona bir şey olmamasınımı

Oldurduğumu hatırlatmak bir bedeldir
Ona sahip olursam benden mutlusu babam olur
Çünij ben yalıtkanda kalabilmeyi isterim
Ona bir tohum atıp kaybolmayı
O tuhumun yalnız büyümesi ama herzaman değil

Beni benden alan ve şu an bile vermeyen
Hainin bedelini ödedim ben hala hainliği bitmedi
Hırs dersen buna omurgam eğiliyor
Bu doğal istek
İfade yolunda arayışların elinden bir şey gelmemesidir

Cinlerim içindeki hammedenın kafasındadır
Buna ön ayak olanda vardır
Sürünün büyümesi bendense
Beni sürenlere sorun

Şiir kurşunum olsun bu ayırımı yapmak zorunluluğu
bok çukuru sorumluluğu
İnanma belki ama dünyam bu
Benimle gelen seni çalan
Çalandan önce cinnet
Hakim olunan bir cinnet
Hakim olmak için sebeb veren
Onun olsun bu dünya
Ben yaşıom zaten yanımda dokunmaz

Yanımda dokunanın yaptığı etikiyi oldurmayan var
Yada olduğu içimi o haldeyim bir dişi varsa ben ondan çok önceyim

Şimdi dişler bedenimi başka ruhlar
Açığa verdiğimde ben benmiyim
Ben ben her an ve bağzı anlar bulunurum
Ben ben her an ve bağzı anlar bulunmam
Bundan dolayı virajı alamam ya

Benden bu kadar