‘’Sensiz geçen yıllarım bir bir tükenir oldu.
başlarken yeni bir yıl gönlüme hüzün doldu.’’


Merhabalar Sultanım, kabardı yine safram.
Kuruldu yine sensiz bilmem kaçıncı sofram.

Süsledim mezelerle sofranın her yanını.
Doldurdum bardaklara şişede son kalanı.

İçtikçe kolay olur çıkar aklımdan sandım,
Çocuk gibi ağlayıp geçmiş zamanı andım.

Seyre daldım alemi hayal ettim cananı.
Anlıyorum daha çok aşk içinde yananı.

Duygulanmıştım yine tutamadım yaşımı,
Unutmak kolay değil yere vursam başımı.

Bıraktın ellerimi sebepsiz kaçtın benden.
Yalan yanlış sözlerle ayırdın beni senden.

Dile geldi duygular, dedim; Aşığım sana.
Günah işledim sanki, hasret yükledin bana.

Bedenin senin olsun neyime lazım benim?
Baksaydın sevgi dolu, can bulurdu bedenim.

Aşkın büyük gücünü söyleyen olmadı mı?
Verdiğin ağır ceza, bunca yıl dolmadı mı?

Divane aşık gibi dolaştım dört bir yanı.
Dileğim var Tanrı’dan: Yeter alsın bu canı.

İçimde yanan aşkı anlattım şiir ile.
Sana seslenmek için koşup gittim sahile.

İki göz iki çeşme, haykırdım salya sümük.
Zaman geçti bilmeden, kasıldı kaldı ümük.

Çok kalmadı yıllarım, belki görmez yarını.
Sorgularsın ardımdan olumsuz kararını.

Uzakta olsan bile, bir an gör hicranımı.
Hasretinle derbeder kanayan sol yanımı.

Bana aşkı öğreten gönlümün tek sultanı,
Unutmaz Macit seni, gelse de ecel anı.


Mehmet Macit
16.12.2008
Güncelleme
29.12.2024
İzmir/Dikili