Yağıyor yine sağanak sağanak
Hem de bardaktan boşalırcasına
Ne hoş olur sırılsıklam ıslanmak
Tüm günahlardan arınırcasına
Bakışlarımı diksem gökyüzüne
Gürleyen
bulutlara aldırmadan
Ey yâr! Bir kez
gülüversen yüzüme
Ziyası çok olur yıldırımlardan
Bulutlardan süzülen her bir damla
Can olup düşer adeta toprağa
Tohum kanınca yudum yudum suya
Gövde olur binbir renkli yaprağa
Gönülden
gönüle
sevgi yağarmış
Çorak gönlüm
hasret bir damla
aşka
Ey yâr! Aşık maşukuna susamış
İçmek ister
aşkından kana kana
Rüzgâr esince dağılır
bulutlar
Güneş hafiften yüzünü gösterir
Ebemkuşağı yere doğru sarkar
İşte bu
doğanın eşsiz resmidir
Aşıklar vuslata erdiği
zaman Zaman mekân anlamını yitirir
Ey yâr! Aşkın
yağmur rüzgârsa
sevdan
Güneşim ol gökkuşağımı getir
yusuf akkaya